Po raz kolejny zapraszamy was na jedyny taki segment o FC Barcelonie, w którym opisujemy najważniejsze wydarzenia z historii Klubu dzień po dniu. Retro Barçę przygotowuje Kacper Wrzesień, jeden z największych kolekcjonerów bordowo-granatowych gadżetów w Polsce. Raz w tygodniu w poniedziałek będzie publikował swój przegląd w ramach cyklu Retro Barça. Mamy nadzieję, że wam się spodoba!
07.12.2019
W obecności prawie pełnego Camp Nou Leo Messi zaprezentował swoją 6. Złotą Piłkę. Żaden gracz w historii piłki nie ma ich więcej.
A jak Messi postanowił uczcić to wydarzenie? Strzelając hattricka i zapewniając zwycięstwo Barçy 5:2 nad Mallorcą. Prawdziwy GOAT.
08.12.1899
Na stadionie Velodrom de la Bonanova w Barcelonie odbyło się pierwsze spotkanie Dumy Katalonii. Przeciwnikiem był zespół przedstawicieli kolonii angielskiej w mieście. Mecz zakończył się wynikiem 1:0.
09.12.2012
Na Estadio Benito Villamarín gospodarze Real Betis Sevilla podejmowali zespół FC Barcelony. Duma Katalonii, a dokładnie Lionel Messi, potrzebował zaledwie 25 minut żeby strzelić gospodarzom dwie bramki i tym samym pobić rekord Gerda Müllera pod względem liczby zdobytych bramek w jednym roku kalendarzowym. Należy cofnąć się do 1972 roku, w którym to legendarny napastnik Bayernu Monachium Gerd Müller strzelił w ciągu roku 72 bramki dla drużyny klubowej oraz 13 w barwach reprezentacji Niemiec. To na pobicie tego rekordu trzeba było czekać aż 40 lat i udało się to nikomu innemu jak właśnie zawodnikowi Barcelony. Messi przed meczem z Betisem miał 84 strzelone bramki dla klubu i reprezentacji co dawało mu jednego gola straty do Müllera. Indywidualna akcja oraz wykończenie zagrania od Iniesty sprawiło, że Argentyńczyk wysunął się samodzielnie na czoło w tej klasyfikacji. Messi strzelił jeszcze pięć bramek przed końcem roku, zwiększając swoją liczbę do 91 trafień. Związek Piłki Nożnej Zambii twierdzi jednak, że jeden z jej zawodników, Godfrey Chitalu, strzelił 107 bramek w 1972 roku, w tym samym roku, w którym Müller osiągnął swój własny rekord. Rekord ten nie jest uznawany przez FIFA z powodu braku dowodów.
Warto wspomnieć, że Messi jest jedynym piłkarzem niegrającym nigdy w Bayernie, który ma swoją gablotkę w klubowym muzeum. To się nazywa docenić piłkarza!
10.12.2010
Javier Faus na konferencji prasowej poinformował, że klub doszedł do porozumienia w sprawie reklam na koszulkach z „Qatar Foundation”. Była to pierwsza w historii klubu reklama na trykotach, która przynosiła korzyści finansowe. Umowa obowiązywała od sezonu 2010-11 i została podpisana do 2016 roku. Barça zarobiła z tego tytułu rekordowe na tamte czasy 30 mln euro rocznie.
11.12.1981
W Buenos Aires na świat przyszedł Javier Pedro Saviola Fernández. Od dziecka uznawany był za ogromny talent argentyńskiej piłki. Jego pierwszym profesjonalnym klubem było River Plate, dla którego wystąpił w 86 spotkaniach strzelając 45 bramek. Rok po debiucie w seniorskiej piłce, w 1999 roku zdobył z River Plate El Trofeo Apertura oraz wystąpił wraz z reprezentacją na Mistrzostwach Świata U-20, gdzie oprócz zwycięstwa drużyny, zdobył sobie także tytuł króla strzelców oraz najlepszego zawodnika turnieju. Latem 2001 roku Joan Gaspart zapłacił za młokosa prawie 25 milionów euro. W swoim debiutanckim sezonie w Europie strzelił dla Barcelony 21 goli, dzięki czemu został uznany najlepszym graczem z Ameryki Południowej w Primera Division 2001/02. „El Conejo” nie należał do ulubieńców Louisa van Gaala i przy jego drugim podejściu do Klubu w sezonie 2002/03 stracił miejsce w pierwszym składzie. Po zwolnieniu Holendra, którego zastąpił Radomir Antić, sytuacja się odwróciła. Saviola wystąpił w siedemnastu ligowych spotkaniach, w których strzelił 11 goli, a kolejne 7 bramek zdobył w Lidze Mistrzów.
Frank Rijkaard objął stery FC Barcelony w sezonie 2003/04 kiedy wyboru na prezydenta wygrał Joan Laporta, a Saviola zdobył 14 bramek dokładając cegiełkę do awansu zespołu do Ligi Mistrzów. Niechęć obniżenia zarobków z kontraktu podpisanego w czasie prezydentury Joana Gasparta, chęć wyjazdu na letnie Igrzyska Olimpijskie i rosnąca konkurencja spowodowały, że trener stopniowo rezygnował z Argentyńczyka. Przed sezonem 2004/05 został on wypożyczony do AS Monaco. W Ligue 1 zdobył 8 goli dorzucając 4 w rozgrywkach pucharowych. Po powrocie z wypożyczenia dla Savioli po raz kolejny zabrakło miejsca w kadrze FC Barcelony i trafił na rok do klubu z Estadio Ramón Sánchez Pizjuán. W Sevilli zdobył Puchar UEFA 2005/06. Wrócił do Katalonii na ostatni rok swojego kontraktu a po jego wygaśnięciu w czerwcu 2007 roku zdecydował się przenieść do odwiecznego rywala FC Barcelony – Realu Madryt. W stolicy Hiszpanii przez dwa sezony (2007/08 i 2008/09) rozegrał 31 spotkań, w których 5 razy zdołał pokonać bramkarzy drużyn przeciwnych. Zdobył też swoje pierwsze Mistrzostwo Hiszpanii. Następnym przystankiem w karierze „Królika” była Portugalia, a konkretnie Benfica. Do listy trofeów dorzucił między innymi Mistrzostwo Portugalii 2009/10. Tam również jednak nie zagrzał miejsca. W roku 2012 wrócił do Hiszpanii i wzmocnił zespół Malagi. W lipcu 2013 roku Málaga nie przedłużyła kontraktu z graczem i na zasadzie wolnego transferu przeszedł do Olympiakos SFP. Rok później przeniósł się na półwysep Apeniński i wzmocnił Hellas Verona. Na zakończenie kariery wrócił w rodzinne strony i buty na kołku zawiesił w zespole River Plate. W kadrze narodowej wystąpił w 40 spotkaniach wpisując się 11 razy na listę strzelców. W 2004 roku wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach gdzie wywalczył złoty medal.
12.12.1880
Imre Pozsonyi urodził się 12 grudnia 1880 roku w Budapeszcie. Grał na pozycji napastnika jednak zaledwie po 6 latach gry zakończył swoją karierę w wieku zaledwie 26 lat. Jego ostatnim klubem jako zawodnika i pierwszym w karierze trenera było MTK Budapest FC. W 1921 roku trafił do Polski gdzie w Krakowie prowadził zespół Cracovii, z którą zdobył w tym samym roku pierwszy w historii krajowych rozgrywek ligowych tytuł mistrza Polski. Pod koniec roku 18 grudnia na stadionie Hungaria w Budapeszcie samodzielnie poprowadził jako trener reprezentację Polski do jej pierwszego w historii meczu międzypaństwowego (przegrana 0:1 z Węgrami). W sezonie 1924-25 pracował jako trener pierwszego zespołu FC Barcelony, z którą zdobył Puchar Hiszpanii i Mistrzostwo Katalonii. Pracował również w zespołach juniorskich oraz rezerw Barcelony. W swojej karierze prowadził również Građanski Zagrzeb (późniejsze Dinamo Zagrzeb), Újpest FC oraz RC España. Pod koniec swojego życia wyemigrował do Stanów Zjednoczonych gdzie zmarł w 1932 r. w biedzie i zapomnieniu.
13.12.2008
W 15. kolejce sezonu 2008/09 FC Barcelona podejmowała na własnym stadionie zespół Realu Madryt. Gospodarze z Camp Nou podchodzili do tego spotkania bez zwycięstwa w El Clásico w ostatnich pięciu spotkaniach, coś do czego zmierzamy obecnie znowu. Mimo przewagi ze strony Barçy to goście mieli lepsze okazje bramkowe, a najbardziej klarowną zmarnował Royston Drenthe. W drugiej połowie Iker Casillas obronił rzut karny wykonywany przez Eto’o ale Kameruńczyk chwilę później zdołał z bliższej odległości umieścić piłkę w siatce dobijając uderzenie głową Puyola. W ostatniej minucie Hleb zagrał świetną piłkę do Messiego, a ten przerzucił piłkę nad bezradnym bramkarzem gości. FC Barcelon wygrała 2:0 kończąc tym samym niechlubną serię meczów bez zwycięstwa w Klasykach.
14.12.1918
W Pucharze Katalonii FC Barcelona podejmowała zespół Internacionalu. Legendarny Ricardo Zamora, który bronił dostępu do bramki zdobył gola z rzutu karnego i do dziś jest jedynym golkiperem, który zdobył bramkę w historii klubu. Mecz zakończył się wynikiem 2:1 dla Dumy Katalonii. Od nazwiska bramkarza przyznaje się po dziś dzień Trofeo Zamora dla bramkarza La Liga z najmniejszą liczbą wpuszczonych bramek w sezonie.
Kacpra Września możesz śledzić na Facebooku oraz Instagramie. Polecamy!
