Retro Barça: buntownik Schuster, legendarna konferencja van Gaala

Po raz kolejny zapraszamy was na jedyny taki segment o FC Barcelonie, w którym opisujemy najważniejsze wydarzenia z historii Klubu dzień po dniu. Retro Barçę przygotowuje Kacper Wrzesień, jeden z największych kolekcjonerów bordowo-granatowych gadżetów w Polsce. Raz w tygodniu w poniedziałek publikuje swój przegląd w ramach cyklu Retro Barça. Zapraszamy!

21.12.2019

W 18. kolejce sezonu 2019/20 na Camp Nou przyjechał zespół Deportivo Alavés. Duma Katalonii wygrała to spotkanie 4:1. Bramki strzelali Griezmann, Vidal, Messi i Suarez oraz Pere Pons dla gości. Gol Lionela Messiego był jego 250. strzelonym w historii swoich występów w Primera División na Camp Nou. Do zdobycia takiej liczby bramek Argentyńczyk potrzebował zaledwie 234 spotkań!

22.12.1959

Bernhard Schuster przyszedł na świat w Augsburgu, 22 grudnia 1959 roku. Swoją karierę rozpoczynał w 1. FC Köln gdzie szansę dostał po świetnych występach w reprezentacji U-18 Niemiec Zachodnich. Po dwóch sezonach trafił do FC Barcelony gdzie jego talent rozkwitł. Der Blonde Engel (Blond Anioł) jak nazywano Niemca był czołową postać klubu z Camp Nou w latach 80., prowadząc grę ze środka pola, zdobywając przy tym wiele bramek. Słynął z trudnego charakteru dlatego nie zawsze dogadywał się kiedy prezydentem był Josep Lluís Núñez i trenerami Helenio Herrera, Udo Lattek, Terry Venables czy Luis Aragonés. Jego czas w Barcelonie dobiegł końca po tzw. „buncie w Hesperii”, gdzie prawie cała drużyna zażądała dymisji Nuñeza i jego zarządu. Schuster rozstał się z Klubem w bardzo złych relacjach praktycznie odmawiając gry mimo ważnego kontraktu i odszedł po kilku miesiącach za porozumieniem stron.

Przez 8 lat w Dumie Katalonii rozegrał 170 spotkań strzelając 63 gole. W 1988 roku przeniósł się do Realu Madryt gdzie świetnie uzupełnił Quinta del Buitre czyli pięciu wychowanków klubu, który zdominował hiszpańskie boiska w latach 80. Latem 1990 przeniósł się do z kolei do ich lokalnego rywala – Atletico Madryt. Po wyjeździe z półwyspu Iberyjskiego trafił do Bayeru Leverkusen, a karierę zakończył w Meksyku grając dla UNAM Pumas. Karierę reprezentacyjną skończył już w wieku zaledwie 24 lat z powodu powtarzających się sporów z Niemieckim Związkiem Piłki Nożnej. Zaraz po zakończeniu kariery zaczął pracę jako trener i chociaż nie osiągnął wielkich sukcesów to niestety udało mu się wygrać La Ligę z Realem Madryt, który zdobył rekordowe jak na tamte czasy 85 punktów.


23.12.1900

Tego dnia odbyły się pierwsze derby Barcelony. Zespół Dumy Katalonii wystąpił bez obcokrajowców, a spotkanie zakończyło się bezbramkowym remisem. Przeciwnicy wystąpili pod nazwą Sociedad Española de Fútbol, który dopiero później przekształcił się w obecny Espanyol Barcelona.

23.12.2003

Louis Van Gaal stanął w ogniu krytyki przez słabe występy zespołu w Lidze Mistrzów i narastający konflikt z gwiazdą drużyny jaką bez wątpienia był Brazylijczyk Rivaldo. Holender znany był z tego, że źle znosił jakąkolwiek krytykę, a jego słaba znajomość hiszpańskiego powodowała sporo problemów i niezrozumienia w komunikacji z dziennikarzami. Podczas konferencji wdał się w dyskusję z holenderskim dziennikarzem, który zarzucił mu problemy w szatni FC Barcelony.

„Jesteś bardzo niedobry mówiąc , ze złamałem pakt w szatni. Nie złamałem tego paktu, bo rozmawiałem z Rivaldo. Powiedziałem mu, jak mam to wytłumaczyć (w tle słychać śmiech dziennikarzy). Ty jesteś bardzo zły, bardzo zły (dziennikarz próbuje coś powiedzieć)… nie, nie, Ty jesteś bardzo zły… złamałem pakt w szatni (ironicznie o sobie). Twoja interpretacja nigdy pozytyffna, zawsze negatyffna! (dosł. Siempre negatiffa, nunca positiffa!).

Co ciekawe pomijając akcent Van Gaal wcale nie mówił po hiszpańsku źle i miał dużo racji krytykując prasę, która w Hiszpanii bywa bardzo plotkarska i szukająca sensacji. Tak czy owak, tamta konferencja przeszła do historii.


24.12.1972

Richard Dutruel urodził się 24 grudnia 1972 roku w Thonon-les-Bains we Francji. Jako junior grał w Paris Saint-Germain i już w młodym wieku był rezerwowym bramkarzem pierwszej drużyny. Młodzian przegrywał jednak rywalizację z reprezentantem Francji – Bernardem Lamą i to było głównym powodem odejścia na wypożyczenie do SM Caen. W Normandii przez dwa sezony rozegrał 68 spotkań i po powrocie został jeszcze na sezon w PSG by następnie przenieść się do Vigo by grać w tamtejszej Celcie. Przez 4 sezony rozegrał blisko 128 spotkań i stał się jednym z czołowych bramkarzy w Primera División i został wybrany najlepszym bramkarzem ligi sezonu 1999/00. W sezonie 2000/01 przeniósł się do FC Barcelony, która od lat szukała bramkarza mogącego zastąpić legendarnego Zubizarretę. Mimo wszystko w Dumie Katalonii nie spełnił pokładanych w nim nadziei i przez 2 lata zaliczył jedynie 15 spotkań. Po odejściu grał w Deportivo Alavés i RC Strasbourg, gdzie zakończył swoją karierę.


25.12.1955

Tego dnia FC Barcelona w ramach rozgrywek o Puchar Miast Targowych zmierzyła się z zespołem reprezentacji Kopenhagi. Spotkanie zostało rozegrane na stadionie Les Corts przy komplecie widzów (35 tysięcy) a gospodarze wygrali to spotkanie 6:2. Bramki strzelali Areta, który zdobył hat-trick, Tejada, Villaverde i Kubala, a dla gości 2 bramki zdobył Knud Lundberg. Mimo, że Duma Katalonii przed 1955 rokiem rozgrywała formalne spotkania międzynarodowe to obecnie nie są one uznawane w statystykach jako spotkania oficjalne.

26.12.1920

Fernando de Argila Pazzaglia urodził się 26 grudnia 1920 roku w Barcelonie. Ojciec był Katalończykiem, natomiast matka Włoszką. Co ciekawe, Argila z początku zainteresował się zupełnie inną dziedziną sportową, a konkretnie koszykówką. Przez 2 sezony reprezentował drużynę koszykarską FC Barcelony po czym postanowił zostać bramkarzem w sekcji piłkarskiej. W kadrze pierwszy raz znalazł się na sezon 1941/42 jednak za rywali do gry między słupkami bramki Dumy Katalonii miał takie tuzy jak Juan José Nogués i Luis Miró. Przez dwa sezony rozegrał zaledwie 10 spotkań. W 1944 roku został zaprezentowany jako gracz Realu Oviedo gdzie stał się legendą zespołu z Asturii. Dla Carbayones grał od 1994 roku do 1950 po czym przeniósł się do Atletico Madryt. W stolicy Hiszpanii rozegrał jednak tylko jeden sezon i powrócił do Oviedo, gdzie grał przez kolejne pięć sezonów. Karierę zakończył po sezonie 1956/57. Zmarł 8 stycznia 2015 roku. Jego wnukiem jest Virana Morrosa, były zawodnik FC Barcelony w sekcji piłki ręcznej, obecnie reprezentujący barwy PSG.


27.12.2018

FC Barcelona zaprezentowała Jeisona Murillo. Zawodnik został wypożyczony do klubu z Valencii. Nie podano informacji ile wynosiła kwota transferu, nieoficjalnie mówi się o 1,2 do 2 milionów euro. W kontrakcie zapisana została także klauzula mówiąca o możliwości wykupu Kolumbijczyka po zakończeniu sezonu wynosząca 25 milionów euro. W FC Barcelonie występował z numerem 17. Murillo wystąpił zaledwie w 4 spotkaniach, 2 w Pucharze Hiszpanii i 2 w lidze. Po sezonie nie zdecydowano się na wykup zawodnika, który wrócił do Valencii, a następnie trafił do UC Sampdorii.

Kacpra Września możesz śledzić na Facebooku oraz Instagramie. Polecamy!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

To może cię zainteresować